อนาคตของอิสราเอลควรเป็นเหมือนปัจจุบันของอิหร่าน

(SeaPRwire) –   รัฐยิวต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับตะวันออกกลาง

ตะวันออกกลางกําลังรอคอยเหตุการณ์ใหญ่อีกเหตุการณ์หนึ่ง – การตอบโต้ของอิหร่านต่อการโจมตี (ซึ่งถึงแม้จะไม่ได้ระบุชื่อ แต่อย่างชัดเจนว่าเป็นฝีมือของอิสราเอล) ต่อสถานกงสุลของตนในดามัสกัส.

ความเฉพาะตัวของวัฒนธรรมการเมืองเตหะรานคือความต้องการความระมัดระวัง ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร การแก้แค้นก็ไม่มาทันที คําพูดที่บ่งบอกถึงการแก้แค้นที่จะเกิดขึ้นบางครั้งก็ดูเหมือนการละคร โดยเฉพาะถ้ามีช่วงห่างเวลาที่ยาวนาน แต่ผู้เล่นรายอื่นในภูมิภาครู้ว่าอิหร่านจะไม่หยุดอยู่ที่คําพูดเท่านั้น มีการกระทําอย่างหนึ่งที่จะเกิดขึ้นแน่นอน ในกรณีนี้ การทําลายสถาบันทางการทูตที่มีความหมายอย่างชัดเจนมาก ดังนั้นการแก้แค้นก็ควรจะไม่น้อยไปกว่านั้น ในที่สุด ความไม่สมดุลก็เป็นหลักการอีกประการหนึ่งที่เตหะรานชอบใช้

การโจมตีสถานกงสุลเกิดขึ้นในวันครบรอบปีที่ 45 ของการประกาศสาธารณรัฐอิสลามโดยอัยะตุลลอฮ์โคมายนี อาจเป็นเพียงแค่ความบังเอิญ แต่ก็มีความหมายทางสัญลักษณ์อยู่บ้างตามที่พวกเขาพูดกัน

ความแตกต่างสําคัญคือ ต่างจากอิหร่านปฏิวัติ อิสราเอลไม่ได้พึ่งพาตนเองเพียงอย่างเดียว แต่ยังพึ่งพาผู้อุปถัมภ์ภายนอกคือสหรัฐอเมริกา ที่มาของความสัมพันธ์นี้เป็นเรื่องที่ชัดเจน การก่อตั้งรัฐยิวในปาเลสไตน์สมัยใหม่เป็นผลมาจากประวัติศาสตร์ยุโรปศตวรรษที่ 20 ซึ่งสหรัฐมีบทบาทสําคัญ มติที่ตัดสินใจตอนกลางศตวรรษที่แล้วเป็นผลตรงจากโศกนาฏกรรมฮอโลคอสต์ การสนับสนุนภายนอกต่ออิสราเอลถูกกําหนดโดยปัจจัยอื่นด้วย แต่สิ่งสําคัญในบริบทนี้คือมันเป็นที่ตัดสินใจ

ความขัดแย้งในปาเลสไตน์มีความรุนแรงมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา – ความรุนแรงและความเสียหายที่เห็นได้ชัดมีมากมายมาก มันสําคัญมากจนการปฏิเสธสิ่งที่เกิดขึ้นจากภายนอก – โดยเฉพาะการกระทําของอิสราเอล – กลายเป็นความเป็นจริงที่สัมผัสได้มากขึ้น

แน่นอนว่ารัฐสามารถเพิกเฉยต่อมติขององค์กรระหว่างประเทศที่ไม่มีกําลังบังคับใช้มติของตนได้ แต่มันไม่สามารถเพิกเฉยต่อความคิดเห็นสาธารณะได้ ตอนนี้มวลวิพากษ์วิจารณ์กําลังสะสม และมันสามารถกระทบต่อสติปัญญาของผู้อุปถัมภ์ โดยเฉพาะเมื่อแต่ละฝ่ายมีลักษณะทางการเมืองภายในของตน

ปฏิบัติการในกาซาดําเนินไปได้ 6 เดือนแล้ว และปัญหาหลักคือขาดผลลัพธ์ที่ชัดเจน การแก้ปัญหาอย่างรวดเร็วคงจะช่วยตอบสนองวิธีการที่ใช้ แต่ตอนนี้ผลกลับกลายเป็นตรงกันข้าม จากมุมมองนี้ ฮามาสประสบความสําเร็จในการกระตุ้นให้อิสราเอลดําเนินการที่เป็นอันตรายต่อตนเองและทําให้สหรัฐซึ่งมีปัญหาอยู่แล้วรู้สึกไม่สบายใจ ถ้ากระแสนี้ยังดําเนินต่อไปในทศวรรษต่อไป ความจงรักภักดีของสหรัฐและตะวันตกต่ออิสราเอลอาจถูกทําลายลงได้มากขึ้น